In West-Afrika zijn slokdarm verbrandingen bij kinderen zonder twijfel een frequente en ernstige onderschatte pathologie.
Dit blijkt duidelijk uit de door KiCo leden opgedane ervaringen in Guinee-Conakry, Gambia, Mali, Burkina Faso, Guinee-Bissau en Ghana.

Hoe ontstaan deze slokdarm verbrandingen bij kinderen, jongeren en zelfs volwassenen?

Wel het is makkelijk om aan bijtende soda te geraken in de West-Afrikaanse landen.
De bijtende soda ( NaOH ) wordt bv. in Guinee geïmporteerd door de grote concessiehouders die er bauxiet (aluminium erts) ontginnen. Via een "grijze" markt de inheemse bevolking er makkelijk en goedkoop aan geraken.
De bijtende soda wordt door de Afrikaanse vrouwen echter voor totaal andere doeleinden aangewend. Hoofdzakelijk voor het mengen met bv. palmolie om zo artisanale zeep te verkrijgen. Of voor het fixeren van de verf bij het fabriceren van batik. Soms zelfs om haar te bleken of om de haren van de huid van dode dieren te halen. Het vel gebruikt men dan bv. om een djembe te maken (een muziekinstrument om te trommelen).

De bijtende soda wordt meestal niet goed achter slot en grendel weggeborgen. Daarenboven ziet bijtende soda eruit als kristalsuiker of opgelost is het geur en kleurloos en kan het aanzien worden als water. Bijgevolg en helaas slikken kinderen per abuis het product wat leidt tot verschrikkelijke mond en slokdarmverbrandingen. Ook verkeerde doseringen leiden tot gevaarlijke concentraties in de zeep.

Hoe helpt KiCo deze kinderen en jongeren?

De patiënten dienen opgedeeld te worden in twee categorieën.

Een groep met matige vernauwing van de slokdarm die kunnen gedilateerd worden en een groep waar het terug openen van de slokdarm enkel mogelijk is mits een geavanceerde chirurgische ingreep (coloplastie of een gastroplastie). Bij de eerste groep patiënten wordt een maagsonde aangebracht zodat de patiënt terug kan gevoed worden. Terzelfder tijd brengt met via de neus een draad zonder einde aan die naar buiten komt via de gastrostomie. Vervolgens wordt er (soms maanden) gedilateerd tot de slokdarm terug voedsel kan laten passeren. De patiënt kan dan terug normaal via de mond eten en drinken. KiCo bezorgt de geschikte maagsondes en de uitrusting om te kunnen dilateren. Dr. Balla Moussa Touré (Guinee) werd deze techniek aangeleerd in het universitair ziekenhuis Gasthuisberg te Leuven door Prof. Toni Lerut. Beiden hebben deze techniek aangeleerd aan Dr. Samateh (Gambia) en Prof. Yéna (Mali). Ook dr. Bandré (Burkina Faso), Dr Amoah (Ghana) en dr. Sabali (Guinee-Bissau) werden recent de techniek aangeleerd.
Deze techniek heeft het grote voordeel van weinig of geen behoefte te hebben aan technologische infrastructuur zoals endoscopie en bijgevolg uiterst geschikt is voor toepassing in derde wereld landen. KiCo wil deze techniek verder aanleren in de overige West-Afrikaanse landen.

Bij de tweede groep patiënten is een reconstructie van de slokdarm noodzakelijk. Naast ervaring met deze ingrepen vanwege de betrokken medische teams is ook een geavanceerde technische infrastructuur vereist (bv ICU…). KiCo heeft is 2004 en in 2009 een patiënt in België door Prof. Lerut en zijn team laten behandelen. Gezien het ruim aantal patiënten en de hoge kost voor de totale operatie (vlucht, verblijf, ingreep,nazorg, papierwerk) is KiCo op zoektocht om een geschikte uitgeruste locatie in West-Afrika te vinden.